Toen ik thuiskwam, wilde ik graag eten. Maar daar had ik een pan voor nodig, en dus besloot ik dat ik er een ging vinden. Ik vroeg aan 'locals' en mensen in mijn dormitory waar zij dachten dat ik er een zou vinden. Verscheidene mensen wezen naar één bepaalde plek, maar die zou, eer dat ik daar zou aan komen, allang weer dicht zijn. Dus probeerde ik een andere plek, die nog wel tot 8 uur open zou zijn. Ik heb daar 5 minuten voor sluitingstijd nog wat plastic borden, bestek, afdroogdoeken enz. gevonden, maar natuurlijk geen pan...
Bovendien weet blijkbaar geen enkele Hongaar, ook geen jonge Engelssprekende Hongaren, wat een 'pan' is. Ik heb er uiteindelijk maar 1 getekend, in m'n schrift... >.< Bij thuiskomst wilde een student daar mij wel helpen, en na even weggeweest te zijn kwam hij terug met een pan, zout en peper. Perfect! Als het maar voor 10 uur weer terug zou zijn. Ik stapte in de lift met mijn armen vol. Twee Hongaarse studenten (op het moment zit het in mijn dormitory vooral vol met Hongaren) deden de deur voor me open en wilden wel op het knopje van de 1e verdieping drukken. Ze vroegen me waar ik vandaan kwam en ik antwoordde.......
KLIK HIER om het hele artikel te lezen !!!
