Die onopmerkelijke - met lijm besmeurde - posterplakker die u soms bij het station ziet: dat is een schrijver, slakkenvanger, uit Hongarije gevluchte punker en ex-verpleger. Ontmoet Kristiàn Huszár.
Met een van pijn vertrokken gezicht staat de 34-jairge Huszár bij zijn werkgebied: de postermuur op het centraal station van Tilburg. Hij is geveld door een hernia en kan even niet werken. Niet als verpleger en niet als posterplakker.
Huszár is net afgekickt van de morfine, die hij twee jaar gebruikte als pijnstiller. Op de vraag of we ergens een kopje koffie gaan drinken antwoordt hij afwijzend. Zonder pijnstillers doet zitten meer pijn dan staan.
Dus vindt het gesprek plaats tussen de fietsen, het elektriciteitskastje fungeert als tafel voor het notitieblok.
Het opmerkelijke van de posterplakker: hij redt de slakken die op de lijm af komen. "1.137 slakken heb ik gered, van september tot en met november, daarna houden de dieren winterslaap. De slakken aten mijn lijm op, geen probleem voor de slakken, maar wel voor de vogels die de slakken eten. Het is giftig en dan gaan de vogels dood."
De verzamelde slakken laat Huszár vervolgens vrij in.........
KLIK HIER om het hele artikel te lezen !!!
