Het blijft er een beetje bij. Met handen en voeten kom je heel ver. Letterlijk. Maar zeker ook figuurlijk. Op de markt wijs je iets aan en de verkoper laat het bedrag zien op z’n rekenmachine. Toch handig, dat ze allemaal zo’n geval bij hun kraampje hebben.
In de supermarkt kijk je gewoon op het schermpje, dan weet je wat je moet betalen. Verder zeg je overal ‘nee’ tegen. Geen ‘bonuskaart’ of wat dan ook, ik spaar ook niks. Tenzij je een tasje wilt. Dat woord herken je inmiddels wel.
En verder?? Veel anderen spreken wel Engels. Éva en Sanyi, onze collega’s in het ziekenhuiswerk. De anderen op de zending. En natuurlijk spreken er zelfs een paar mensen gewoon lekker Nederlands.
Dus waarom zou ik dan Hongaars leren??
- Omdat het toch veel gemakkelijker is communiceren op de markt.
- Omdat je dan beter de prijzen kunt vergelijken en financieel nog weleens vaker een meevaller kunt hebben.
- Omdat je toch minstens een paar woorden moet kunnen spreken van de cultuur waar je in leeft.
- Omdat het toch wel goed voelt, als je een paar woordjes kunt gebruiken of herkennen.
Omdat ik me er niet gemakkelijk vanaf wil maken. Dus hoppa, YouTube aan en luisteren naar de lessen die daarop staan. Dus hoppa: map open en cassettebandje (ja, je leest het goed, een echt ouderwets cassettebandje) aan en oefenen met het materiaal. Dus hoppa: de markt op en toepassen die moeilijke taal. Hoppa: woordjes stampen! Alleen zo zul je het leren! Geen smoesjes meer. Geen handen- en/of voetenwerk. Geen Engels. Maar Hongaars. Alleen nog maar Hongaars. Ehm.. Magyar, bedoel ik natuurlijk.
Zo, dat was even een spreekwoordelijke schop onder..........
KLIK HIER om het hele artikel te lezen !!!
