Namelijk, net toen ik het tijd vond worden om eens een boodschappenlijstje te maken en over de lunch na te denken, pen en papier pakte en een dropje in mijn mond stopte, voelde ik ineens iets hards in dat dropje… oh jee… wat is dat?? NEEEEE vulling eruit!!!!
Na enkele ‘horrorverhalen’ over Hongaarse tandartsen zei ik nog tegen iemand, ik hoop 1 ding…. Dat ik hier in Hongarije NIET naar de tandarts hoef!!!
Mijn eerste gedachte, geloof het of niet, zou ik een vlucht kunnen boeken voor het weekend? En hoelang kan ik rondlopen met een vulling eruit? Overreactie?? Hmmmm… Goed, ik dus bellen, Viki, Barka (mensen van Egyesek)… geen gehoor. Nog een keer bellen…. Niks…. Online facebook, gmail proberen, Tomi reageert…. Weet jij een GOEIE tandarts hier… Hij: “het is 10 jaar geleden dat ik voor het laatst naar de tandarts ben geweest” AHHHHHH!!! Zijn er mensen op kantoor? Ja? Ok, ik kom eraan. Daar vond ik de mensen die ik eerder had proberen te bellen, die wel iets wisten en me vervolgens heel geduldig hebben geholpen om een afspraak te maken bij een goeie tandartspraktijk. Nou… ik was een beetje gekalmeerd, maar nog steeds niet blij. Volgende ochtend half 10 naar de tandarts. Ik moet zeggen toen ik binnen kwam voelde ik me meteen op mijn gemak.
De receptioniste sprak........
KLIK HIER om het hele artikel te lezen !!!
