Waar ter wereld een mens ook neerstrijkt, ooit zal men zich aan een gang richting de dichtstbijzijnde huisarts moeten wagen. Zo ook ik. Toen we pas in Hongarije woonden, kon je alle medicijnen gewoon zonder recept bij de apotheek kopen. Jammer dat ik zo weinig verstand heb van hallucinerende formules, dan had ik er nog een sterren-hemel-verruimend feest van kunnen maken.
Ondanks die gemiste kans was het wel makkelijk, we konden gewoon met de naam van de medicijnen die we in Nederland wel eens slikten, de Hongaarse variant ophalen. Ieder mens heeft zo zijn eigen vertrouwde kwaaltjes en weet heel best hoe die te lijf te gaan.
Inmiddels is de Hongaarse overheid drukdoende om zich aan Europa aan te passen en daarbij hoort ook het recepten-beleid. Wil ik nú een klein antibiotica kuurtje of schiet Prem, mijn levensgezel, zijn bloedruk de pan uit, moeten wij eerst een bezoek brengen aan meneer de dokter, alvorens de apotheek aan te doen...
Prem was al een paar keer bij de lokale huisarts geweest, ik was dus voorbereid, de beste man spreekt geen woord Duits of Engels.
Prem kan zelfs in het Chinees nog uitleggen wat hij ‘precies’ bedoelt maar die gave is aan mij voorbij gegaan. Alhoewel, het heeft een hoop te maken met lef, dat heb ik nu meer als vroeger.
Affain, vol goede moed, met de verpakking van wat ik een jaar geleden nog zò kon kopen, ging ik op pad. Nu moet je weten dat men hier heel anders met medische zaken en privacy omgaat als in Westelijker gebieden.
Als we met het halve dorp op straat staan om........
KLIK HIER om het hele artikel te lezen !!!
