Ooit was Boedapest de hoofdstad van een groot land. Herman Veenhof maakte aan de hand van oude foto’s een wandeling door een eeuw geschiedenis.
Dit jaar vieren ze in Boedapest dat het 200 jaar geleden is dat componist Franz Liszt in de Hongaarse stad werd geboren. In het Hongaars heet hij trouwens Liszt Ferenc. Het Liszt Ferenc ter (plein) is volkomen veranderd, maar nog steeds het gezelligste plein van Boedapest: langgerekt, boomrijk en vol terrassen waar de prijzen redelijk zijn. Franz Liszt zelf zit in brons gegoten, met zijn wapperende grijze haar en die verschrikkelijk grote kolenschoppen van handen.
Aan het plein is ook de muziekacademie, een wonder van Jugendstil (Szecesszió, zeggen ze in Hongarije, afgeleid van het woord Secession waar de Weense variant van Jugendstil uit voortkwam). Hier is ook het Liszt-museum, dat vol staat met bladmuziek en piano's. Vooral dat ene bijzondere meubelstuk intrigeert: een bureau met een klavier er aan vast. De damessuppoosten op leeftijd zijn streng, we moeten slofjes aan om het parket niet te beschadigen en we mogen geen foto's maken.
Zo groot als het van buiten lijkt, met al zijn neogotische frutsels, zo leeg en hol is het Museum voor Kunstnijverheid van binnen. Het museum ligt aan de grote Üllöistraat die naar het vliegveld Ferihegy loopt. In het Hongaars heet het gebouw, houdt u vast: Magyar Iparmuvészeti Múzeum.
Het is mooi, groot en leeg, maar...........
KLIK HIER om het hele artikel te lezen !!!
