Vier jaar geleden ging onze zoon, Hongaarse schoondochter en kleinzoon van 4, emigreren naar Hongarije.Vanzelfsprekend had ik daar zeer gemengde gevoelens over. Ik gun mijn kinderen alle geluk van de wereld, maar wist tevens dat ik ze erg zou gaan missen.
Wat kwam op onze weg?
Een zomerchalet aan de Donau-knie met vrij uitzicht over de rivier, 7 minuten lopen van hun huis vandaan. We waren direct verliefd op de plek, op het dorp Zebegény en de hele omgeving.
Alleen de taal vormde een barrière. Een paar Hongaren spraken Duits, maar in winkels, in restaurants, in de garage en op straat konden we alleen terecht met gebarentaal.......
KLIK HIER om het hele artikel te lezen !!!