Geouwehoer aan de Donau.
Naar Budapest gaan en dan niet even langs de Donau wandelen is als naar je favoriete stuk in het theater gaan en dan bij de beste scene op de gang wachten tot het klaar is. Het was mijn derde dag en hoewel mijn hotel niet ver van de rivier met de mooie bruggen lag was ik er gewoon nog niet aan toegekomen om er even langs te wandelen. Het was laat in de avond, ik had gegeten bij vrienden en ik wilde nog iets doen. Nog geen zin om te slapen en in de kroeg kom ik in Budapest al meer dan genoeg.
En zo bedacht ik me dat het wellicht lekker was om nog een fijn avondwandelingetje te maken zo voor het slapen gaan. Beetje genieten van het uitzicht, beetje mijmeren, sigaretje erbij… In al die twintig jaar dat ik hier kom had ik dat nooit in mijn eentje gedaan, bedacht ik me. Ik was altijd met mensen samen. Nu was ik alleen.
En dan ben je ineens een prooi.
‘Hello mister, where are you going?’ Een meisje dat met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid nog niet was geboren toen ik in 1994 voor het eerst in Budapest op vakantie was informeerde naar mijn gangen.
Ik antwoordde dat ik even een avondwandelingetje maakte.
Of ze mee mocht, vroeg ze.
Ze had namelijk het een en ander in de aanbieding...........
KLIK HIER om het hele artikel te lezen !!!
