De etappe van Budapest naar Zagreb is deze reis de enige afstand van betekenis. Ik ga met de trein die er volgens planning 6 uur over moet doen. Sinds ik terug ben uit Rusland ben ik niet echt meer onder de indruk van dat soort ritten maar dat blijkt ernstige overmoed. De tijd dat dichterbij huis garant stond voor meer stiptheid en comfort is definitief voorbij en dat wordt me hardhandig duidelijk gemaakt.
Het is warm op Budapest Déli als de internationale trein naar Kroatië binnenrijdt. Het duurt nog een uur voordat hij vertrekt. Ik heb een stoelreservering dus ik besluit zo lang mogelijk op in het station te blijven en nog wat te eten en water in te slaan. Een goede keuze want de trein blijkt kokend heet. In mijn coupé zitten 2 jongens. Ze komen uit Sao Paulo en doen een trip van Praag naar Split. Uit hun vermoeide gezichten spreekt overduidelijk pas opgedane treinervaring. Veel zeggen ze niet. Ze hebben een kater maar dat hoort bij de learning curve.
Coupe
Ik heb geluk met mijn coupe. Elders in de trein heeft een grote groep luidruchtige Schotten met kilts en boodschappentassen met blikken bier plaatsgenomen. Twee ruimtes verder waggelt een Kroatische man van 60 steeds van coupe naar het gangraam.
Als de trein een wissel overgaat kwakt hij frontaal tegen de deur en krabbelt weer op alsof er niet aan de hand is. Hij reist met een jongen van in de 20 met een shirt in de kleuren van de Kroatische vlag. Vergeleken met hem is de oudere man broodnuchter.
Even later schallen er strijdliederen.........
KLIK HIER om het hele artikel te lezen !!!
