Vrijdagochtend kwart voor zes ‘s ochtends kruipt de onrust bij ons in bed.
“Eigenlijk wil ik dat plastic nu gaan aanbrengen,” zegt Henk. Hij is van plan om de hele benedenverdieping met plastic te bekleden. De enorme stapels zandzakken van de buren lijken plots zo gek niet meer. Alle berichten over het water gaan alleen maar over hoog, hoger, hoogst.
De hoogste waterstand in 500 jaar.
Even later is hij met lappen landbouwplastic in de weer. Met droge voeten, nog net. ‘s Nachts heeft de Donau de onderkant van onze voortuin bereikt. Kolkend stroomt het water de kelder van de buren in. Wij hebben geen kelder, dus dat probleem hebben wij gelukkig niet.
Op weg naar Boedapest ontmoet ik........
KLIK HIER om het hele artikel te lezen !!!
