Wat waren we toch een bofferds, want we konden nóg een keer naar Hongarije toe. Het ene jaar kun je wat minder vaak, maar dit was een jaar waarin we lekker veel richting het zuidoosten konden afreizen. Dit was een goed jaar. Omdat we weer een aanhanger vol hadden, gingen we deze keer met de auto.
Omdat de aanhanger zo zwaar en vol was én omdat er sneeuw lag, konden wij die never nooit niet met onze auto naar boven trekken. En wat doe je in zo’n geval; je gaat naar de kroegbaas. Want Ferry heeft naast zijn kroeg ook een hoop land en een stevige tractor. Maar Mario viel met zijn neus in de boter, want hij had nèt die dag zijn naamdag.
Dus Mario moest even de huiskamer inkomen, waar zijn vrienden zaten. En je komt dan niet weg zonder mee geproost te hebben. Dus die dag kon Ferry niet, de volgende dag pas. Maar niet ’s morgens want dan moest hij met de burgemeester ergens naar toe. Hij kon pas om 11 uur. Ja voor ons is dat nog morgen, maar een Hongaar heeft er dan al een halve dag opzitten…..
Maar hij kwam.........
KLIK HIER om het hele artikel te lezen !!!
