Met de winter voor de deur moet er weer van alles geregeld worden. Hout voor de kandáló natuurlijk. Maar daar was Hans in april al mee begonnen. De geitenboer uit ons dorp is onze leverancier net zoals voor vele andere dorpsgenoten. Elke keer als wij elkaar op straat troffen was het antwoord: volgend weekend. Deze uitspraak duurde tot ongeveer half september.
En toen was het genoeg en ging Hans op zoek naar iemand anders en die werd gevonden. Mooie kratten met gezaagd en gekloofd droog beukenhout. Nou, daar zagen wij wel wat in. Geen rotzooi van al dat gezaag en geen gesjouw met grote boomstammen. Wij gingen dit jaar voor makkelijk: klaar en droog. Eind september kregen we een telefoontje om die dag vooral thuis te zijn.
Er was een grote vrachtwagen uit Roemenië onderweg. De leverancier voegde zich in de middag bij ons om zeker te weten dat alles naar behoren zou verlopen. De chauffeur zou bellen hoe laat hij zou arriveren. Hij kwam niet, die Roemeense vrachtauto en ook niet zoals beloofd de dag er na. En ook niet de week er op en ook niet die week daar op.
Het weer sloeg om van koel naar koud en.......
KLIK HIER om het hele artikel te lezen !!!
