Zoals gezegd vertrok de trein om 15.42u en na een rit van zeven uur zou de trein weer tot stilstand komen in Budapest. Zoú de trein weer tot stilstand komen. Het was een domper dat de trein meer dan een uur vertraging had en ik dus om twaalf uur aankwam op Budapest-Keleti pályaudvar. Ik stond perplex van de schoonheid van het station. Groot! Luxueus en elegant! Na een paar minuutjes rondgelopen te hebben om naar alle pracht en praal te kijken, was het tijd voor praktische zaken. Ik moest namelijk naar metrohalte Astoria want daar in de buurt had ik afgesproken met vrienden en ik had geen idee waar dat was. (Ik had op dat moment trouwens ook geen idee wat de munteenheid van Hongarije was).
Op naar een automaat dus om een kaartje te kopen . Ik had verwacht dat er wel automaten waren waar je met je pinpas kon betalen, maar dat zat er helaas niet in. De loketjes waren ook dicht en omdat het tegen twaalven liep, hield de metro er ook mee op. Lekker was dat. Gelukkig was mijn eerste contact met de inlanders bijzonder positief.
Van een lieve mevrouw kreeg ik een buskaartje en een meisje op straat heeft me wegwijs gemaakt in het nachtnet van de stad. Met mijn pasverworven oranje ‘vonaljegy’ in de hand stond ik eerst een hele poos te wachten bij de goede halte in de verkeerde richting. Na een gênant realisatiemomentje vond ik dan toch mijn weg naar Astoria. Ik stond trouwens echt versteld van de gastvriendelijkheid van de Hongaren.
Na alle onvriendelijkheid die je in Praag tegenkomt, was Budapest echt een verademing.
Daniel, de jongen waar ik bij bleef slapen, wachtte me op bij........
KLIK HIER om het hele artikel te lezen !!!
