Ik sta voor onze boekenkast en bekijk de boeken van de afdeling geschiedenis. Kunstgeschiedenis, architectuurgeschiedenis, cultuurgeschiedenis, Eerste- en Tweede wereldoorlog. Sinds Hongarije in ons leven is gekomen, ook aangevuld met Hongarije geschiedenisboeken. De wereld bevolkt met de vijanden van weleer zitten nu opgesloten tussen de kaften van een boek en delen zwijgzaam de bladzijden van het boek. Mijn blik blijft hangen bij Hongarije en mijn gedachten dwalen af naar de geschiedenis van ons dorp, de geschiedenis van ons huis, nog specifieker, naar de geschiedenis van de plek waar ik op dit moment sta.
Een zweem van titaanwit die in de kleuren van de natuur is achtergebleven, verraadt dat het nog vroeg in de ochtend is. De vochtige adem van de ochtendnevel is naar beneden gegleden en vult het hele dal waarin een dorp ligt dat nog lang niet ontwaakt is. Binnen wordt het vuur aangemaakt. De cokes vatten vlam en de blaasbalg zweept de vlammen op. De walmende schoorsteen kondigt een nieuwe dag van lang en hard werken aan. In de smidse hangt de geur van vuur en ijzer.
Opeens klinkt het geluid van..........
KLIK HIER om het hele artikel te lezen !!!
