Wat is het toch heerlijk om te reizen! Te ontdekken, te proeven, te leren kennen. Altijd is het anders. Neem gistermiddag. Bijna automatisch wordt elk bord, elk woord hardop voorgelezen. Noi! Dat is het vrouwentoilet. Belvaros! Het centrum. Kijarat! De uitgang.
Een stuurse buschauffeur bromt ons naar het treinstation. Het is knetterkoud, platformgenoten dragen hun overleden kat op het hoofd. Ze zien er comfortabel uit. Na 19 minuten klapper de klappertanden doemt een reusachtige loc op uit het donker. We voelen ons Harry Potter, perron 9 en driekwart.
De deur doet niets en wacht geduldig op spierkracht. Gehandicapten hebben pech. De vier forse treden die naar het binnenste van de trein leiden accepteren slechts voeten.
In de wagon schijnt het helse licht van TL bakken.
Het is net een...........
KLIK HIER om het hele artikel te lezen !!!
