We spreken zo rond het begin van de vijftiende eeuw. Nederland kreeg bezoek van zogenaamde ‘Hongers’, ook wel ‘Egypters’ genoemd. De mensen werden zo genoemd omdat ze geacht waren uit de Balkan te komen, ofwel Hongarije. Ze waren verdreven uit de Balkan, al was dat niet helemaal zeker. Kenmerk van deze volkeren was wel dat ze rondtrokken. In Nederland brachten ze vertier.
Er waren destijds nog geen kranten, deze ‘ongelovigen’ brachten verhalen aan de plaatselijke bevolking omdat zij onderweg van alles zagen en hoorden. Feitelijk gezien waren deze landtrekkers de eerste journalisten, zonder pen en papier. Vervelend waren de Hongers in principe niet. Wel stalen ze eens een kippetje. Iets dat in die tijd meer gebeurde. De ‘uutlantschen’ brachten bovendien nieuwe vocabulaire. Het woord goochem bijvoorbeeld, of joekel, het woord dat de landtrekkers gebruikten voor hond. Niets aan de hand dus eigenlijk.
Hoe anders werd daar echter door de lokale overheden over gedacht. Ze voelden zich bedreigd. De ‘Hongers’ moesten weg. Ze moesten ‘bij de hals genomen en gehouden’ worden, aldus het Drents Landrecht (‘ordeel 139’).
In de praktijk betekende dit.........
KLIK HIER om het hele artikel te lezen !!!
