Toen arriveerde een zeer vrolijk en sociaal hondje; Chica. Een buurjongen maakte ons duidelijk in het Hongaars, wat wij nauwelijks spraken, dat wij de papa en mama van het hondje moesten worden (deze woorden begrepen wij). Het overviel ons, nog maar net 2-3 maanden in het nieuwe land gearriveerd en dan al meteen een hondje. Maar ja, iedereen heeft hier een hond (of meer) en na een paar dagen nadenken, konden we het vrolijke lieve beestje niet weerstaan.
Waar krijg je ook zomaar een hondje op proef, een mooie kans!
Inmiddels het verdriet van onze Vita gadegeslagen en besloten dat er een mooie kater bij zou moeten komen. Op de markt in Pécs, een droppie van een rood katertje gevonden, die ging mee naar ons dorp Nagydobsza.
In tegenstelling van liefde op het eerste of tweede gezicht, was Vita alles behalve blij met deze Hongaarse indringer......
KLIK HIER om het hele artikel te lezen !!!
