Een week waarin wij dichter tot onszelf, onze medemens en het geloof komen. Een week waarin wij stil staan bij hoe goed wij het eigenlijk wel niet hebben. En een week waarin we Gods handen en voeten mogen wezen en mogen genieten van de liefde die wij van de jongens uit het tehuis krijgen.
Wat ga ik eigenlijk doen? Wel dat zal ik je uiteraard vertellen. Ik ga eerst een nacht in een rijdende bus slapen, dan ga ik een week lang in een tent omringd door duizende muggen slapen en als afslutier nog zo'n 18 uur terug in de bus waarin ik wederom overnacht. Ik ga me douchen in water dat stinkt naar rotte eieren, ik ga werken zonder er ook maar ene cent voor te zien, integendeel ik betaal daar ook nog voor, en de mensen die daar zijn hebben niet bepaald een fijne geur bij zich.
Je bent gestoord zou je denken! Precies, maar als ik dat niet zou wezen zou ik mezelf ook niet zijn! Ik weet nu al dat wanneer ik terug kom ik geen interesse meer heb ik materiële dingen Ik weet nu al dat ik veel slaap tekort ga komen en ik weet nu ook al dat ik ontzettend ga genieten
Hoe ik er op kom dat ik ga genieten? Wel ook dat zal ik je vertellen. In dat tehuis waar ik ga werken wonen zo'n 130 geestelijk, lichamelijk of meervoudig gehandicapte mannen/jongens. Die jongens hebben werkelijk waar helemaal niks! Ze moeten alles met elkaar delen en met zn 13e op 1 kamer slapen is ook heel normaal daar.............
KLIK HIER om het hele artikel te lezen !!!
