Toen de winter hier op een nacht zo half oktober indaalde, waren we gelukkig met onze houtvoorraad. Mooi droog en op de juiste maat gekloofd hout. Hiervan zou de houtkachel lekker gaan snorren en ons hele huis genoeglijk warm stoken. Dat gebeurde ook maar dit ging wel gepaard met veel heel veel rook, stank en stof.
We belden met de houtkachelbouwer die ons al in augustus een nieuw luikje had beloofd. Dat luikje is ervoor om de weg naar de schoorsteen vrij te kunnen maken, zodat de kachel lekker doortrekt. De kachel trok niet en schoonmaken was er nu niet bij. Hij zou komen, maar hij kwam niet. Ook niet een week later en ook niet een maand later. We stonden bij hem voor de deur, maar hij was niet thuis.
Onze longen gingen nu toch kleine vergiftigingen vertonen. Hoesten en blaffen werd al bijna gewoon tot Hans het zat werd en hem een sms stuurde waarin duidelijk stond dat wij zijn komst op prijs stelden. En zie daar, hij verscheen nog diezelfde ochtend om half negen.
Snerpende geluiden en wolken stof. De harde tegel gaf zich over en liet een gat achter. De kachelbouwer schrok........
KLIK HIER om het hele artikel te lezen !!!
