Negenendertig jaar geleden, 39 dus, was ik voor het eerst in Hongarije, samen met mijn ouders en zus.
We logeerden bij familie op de Attila ut, mooi appartement, natuurlijk veel te klein om ons vieren erbij te hebben en toch paste het. De familie deed haar uiterste best om het ons naar de zin te maken en om ons het mooie Budapest maar vooral ook haar omgeving te laten zien.
Op een dag vertrokken we vanaf de Attila ut en togen we richting Donau om daar op een boot te stappen. Richting Visegrád.
Ik weet niet meer precies hoe de hele dag er uit zag, maar ik kan me goed herinneren dat het mooi was in Visegrád, warm maar mooi. We bezochten het kasteel, we genoten van het prachtige uitzicht dat je er hebt in alle richtingen en we zouden gaan lunchen bij Hotel Silvanus, op het terras, met zicht op de Donau.
Dat terras kan ik me nog goed voor de geest halen, een grote tafel, een parasol erboven en wij met onze familie. Natuurlijk aten we Hongaars en we bestelden paprika csirke galuskavál(paprika kip met nockeln). In mijn herinnering was het H eten in de restaurants toen lekkerder dan nu. In die tijd was er veel niet, soms meer niet dan wel, maar wat er was, was smaakvol en in ieder geval met meer hete paprikapoeder bereid dan vandaag de dag.....
Op de borden lag een klein gifgroen paprikaatje. De kleur had ons moeten waarschuwen maar deed het niet. Mijn vader dacht dat het een gewoon exemplaar was en stak hem in zijn geheel in zijn mond.
Het volgende moment was er.........
KLIK HIER om het hele artikel te lezen !!!
