Zoals ik al zei zijn de afgelopen echt in sneltreinvaart voorbij gevlogen. Vandaag was alweer de laatste dag van de Hongaarse taalcursus. Na een mondeling en schriftelijk tentamen (gisteren), heb ik vanmiddag mijn officiële certificaat ontvangen, waarop staat dat ik de cursus ‘excellent’ heb afgesloten! Helemaal vanzelf is dat niet gegaan, want ik blijf erbij dat het een hele vreemde taal is.
Volgens onze lerares was het leren van Hongaars ongeveer gelijk aan het leren van Chinees of Arabisch omdat je als gewone Europeaan (op het alfabet na) geen enkele aanknopingspunten hebt vanuit andere talen. Of het echt waar is weet ik niet, maar tijdens het leren van Hongaars heb ik wel voor het eerst wat aan de 4 jaar oud Grieks op de middelbare school gehad, en begrepen waarom dat heb moeten leren.
Ondanks dat Hongaars inhoudelijk niets met oud Grieks gemeen heeft, kent het Hongaars geen vaste woordvolgordes en gebruiken ze ontelbaar ook vele uitgangen. Bijvoorbeeld een woordje als ‘met’ bestaat niet, maar wordt duidelijk gemaakt door de uitgang –val/vel achter een woord te plakken. Op zich is dat niet zo’n probleem, ware het niet dat ze werkelijk overal een uitgang voor gebruiken, wat leidt tot oneindige vervoegingen, lange woorden en onbegrijpelijke zinnen.
Mijn excellente score betekent dan helaas ook niet dat ik in volzinnen gesprekken met de locals kan voeren. Afrekenen in de supermarkt of een biertje bestellen aan de bar lukt, maar zodra de caissière blijkt te vragen of ik er een tasje bij wil moet ik toch nog mijn meest gebruikte zinnetje gebruiken; ‘Boscánat, besélsz angolul?’ (Sorry, spreekt u Engels?)
Maar zoals mijn vorige verhaaltje en...........
KLIK HIER om het hele artikel te lezen !!!
