Zoals wel vaker in augustus was het ook dit jaar voor mij eens tijd om de zon, stof, strotverrot en aurale bevrediging op te zoeken: Sziget festival te Boedapest, Hongarije. Eén van de zeer aangename bijkomstigheden van het festivallen in Boedapest is de aanwezigheid van Romeinse badhuizen. Om de paar dagen kan je alle festivalmeuk van je af laten weken in baden van diverse temperaturen, Turkse stoombaden en sauna’s. Mocht je je daarna nog steeds niet als een plasje contente was voelen kan je er zelfs nog twee tientjes tegenaan gooien en je laten masseren door een harige Hongaar. Topplan. Ook dit jaar liet ik mij dus stevig onderdompelen in zwavelhoudend water (meurt, maar is wel heel gezond, schijnt). Dit heeft altijd dezelfde consequentie: honger.
Gelukkig begin ik langzaam een beetje de weg te kennen in Boedapest, dus het duurde niet lang voor we ons weer bevonden op de grote straat waar ik vorig jaar voor het eerst kennis mocht maken met de biefstukkebab. Aan de andere kant van dezelfde straat, maar dan een stukje verder richting het station zit Török Étterem (ik heb de naam ook niet bedacht), waar drie man als Tasmaanse duivels aan het werk zijn om iedereen van hun bestelling te voorzien. Wij bestelden onze kebab en alsof de duivel ze op de hielen zat gingen er twee van de drie te werk.
De man maakte het product klaar terwijl...........
KLIK HIER om het hele artikel te lezen !!!
