Maar die 178 kilometer in een dag naar Budapest dus. Na de harde wind van de vorige dagen werden we wakker op onze ankerplaats, waar de oude Donau weer in de hoofdstroom komt. Zò stil, zò lieflijk dat je de sluiers van de wegzwevende waterfeeën kon zien oplossen in het eerste zonlicht.
In Györ zetten wij onze afstappende opstappers af op een ongastvrij ogende industriekade, waar de ontvangende bewakingsfunctionaris er geen twijfel over liet bestaan dat hij die mensen zo snel mogelijk van het terrein weg wilde hebben. Dat deel van hun reis zat dus wel goed...
Wij voeren verder langs brede oevers met vooral bossen, hier en daar een industrieterrein en af en toe een dorpje. Het viel ons op hoe weinig bruggen we eigenlijk tegenkwamen. Zelfs veerponten, de laagdrempeliger manier om oevers met elkaar te verbinden, zijn schaars. Niet veel mensen waarschijnlijk, en àls ze er al zijn, hebben ze geen overdreven behoefte om ergens anders te zijn.
Onze snelheid over de grond zat de hele tijd tussen de........
KLIK HIER om het hele artikel te lezen !!!
