Kameraad Baron door Jaap Scholten
24 november verschijnt Jaap Scholtens nieuwe boek, Kameraad Baron. Vanavond kunt u de inleiding lezen en uw exemplaar reserveren.
Op 3 maart 1949 werd de Transsylvaanse aristocratie van het bed gelicht en in vrachtauto’s geladen. Diezelfde dag meldde de Roemeense Arbeiderspartij op haar plenaire vergadering verheugd de succesvolle deportatie van onteigening van alle grootgrondbezitters.
Onder de terreur van Gheorghiu-Dej en later Ceausescu leidde de aristocratie een dubbelleven: overdag werkte men in steengroeven, metaalfabrieken en timmerwerkplaatsen; ’s avonds kwam men heimelijk bij elkaar en hield de oude rituelen in stand. Het communisme eiste de vernietiging van deze ultieme klassevijanden, maar de partijbeulen kregen deze flegmatieke kaste niet kapot en zo werd de aristocratie een symbool van onverzettelijkheid.
Jaap Scholten bereisde grote delen van Hongarije en Roemenië en sprak met de nazaten van de eens zo aanzienlijke Transsylvaanse aristocratie over het verleden en de verschrikkingen van het communisme. Met de jongste generatie sprak hij over de restitutie van bezit en de toekomst: hoe weer iets op te bouwen in een land dat in een moreel vacuüm verkeert?
Kameraad Baron is een omvangrijke, betrokken en met fijne pen genoteerde oral history over een onderwerp, een groep mensen en een periode waar niet eerder over gepubliceerd is.
Kameraad Baron
Het is na de regen. In het dal kwaken duizenden kikkers. We zitten op de verhoogde veranda, de geur van nat gras komt ons tegemoet. De derde fles rosé is leeg. Zita, het jongere zusje van Ilona, mijn vrouw, zit schuin tegenover me. In het licht van de flakkerende kaars zie ik soms net haar gezicht. In de dorpen waar ik die middag doorheen gereden ben waren feesten en kermissen gaande, de lantaarnpalen versierd met de Hongaarse driekleur. De 1 meiviering is een erfenis van het communisme. Op de Internationale Dag van de Arbeid werd destijds in de dorpen rond meibomen gedanst, terwijl in Boedapest massa’s arbeiders naar het Heldenplein werden getransporteerd om zingend en zwaaiend met rode vlaggen en banieren langs het standbeeld van Stalin en de daar op een verhoging verzamelde partijtop te trekken.
Zeven jaar wonen Ilona en ik met onze drie zonen in Hongarije en al bijna anderhalf jaar reis ik met grote regelmaat over zandwegen en aftandse asfaltwegen door............
KLIK HIER om het hele artikel te lezen !!!
